You are here
Yürüdükçe Büyüyor UİD-DER
Marmara Üniversitesi’nden bir öğrenci

Takvim yaprakları 1 Mayıs 2011’i gösteriyordu. Günlerden pazardı. Bugün işçi bayramıydı. Erkenden başlamalıydık güne. En ufak anı bile boşa geçirilmeyecek kadar değerli bir gündü bugün. Tarih ve mücadele kokulu bir gündü bugün. Amerikan işçi sınıfına ve şanlı mücadelelerine selam ettiğimiz bir gündü bugün. 1 MAYIS 1977’de Taksim’de ölümsüzleşen işçi kardeşlerimizin önünde saygıyla eğildiğimiz bir gündü bugün. Bu günün anlam ve önemini bilen UİD-DER’li işçilerin saflarında Taksim’deydik. Kitlesel ve birleşik bir şekilde 1 Mayıs’ı kutlayabilmek için. 1 Mayıs öncesi yürüttüğümüz çalışmaların meyvesini almıştık. Kortejimiz herkesin ilgisini çekiyordu. Kızıl bir güneşti kortejimiz. Bir gün uzak bir ülkenin ufkundan doğacak kızıl bir güneşti. Yürüdükçe büyüyordu UİD-DER. Sloganlarıyla korku salıyordu eli kanlı patronlara. Büyüklüğüyle güç veriyordu sınıf kardeşlerine. Disiplini ve görüntüsüyle örgütlü olmanın nasıl bir şey olduğunu gösteriyordu dosta düşmana.
Birçok arkadaşımız kafasındaki korkuları yıkmıştı 1 Mayıs günü. Taleplerini haykırmışlardı, eğlenmişlerdi, gülmüşlerdi ve en önemlisi örgütlü bir gücün bayrağı altında yürümüşlerdi. Güzel güneşli günlerin provasını yapmışlardı.
Avazları çıkana kadar slogan atmışlardı. Sınıf kinlerini tüm dünyaya haykırmışlardı. Bu düzen böyle gitmez demişlerdi. Ve bir dahaki 1 Mayıs’ta daha büyüyerek geleceğiz demişlerdi, söz vermişlerdi. Mutlu bir dünya için, sınıfsız sömürüsüz bir dünya için ele omuz omuza. YAŞASIN ÖRGÜTLÜ MÜCADELEMİZ! YAŞASIN 1 MAYIS!
Babaanneme Rağmen 1 Mayıs!