Tiyatro'dan alanlara

Merhaba dostlar. İzmir’de yaşıyor olmama rağmen uzun süredir 1 Mayıslara Türkiye işçi sınıfının kalbi konumunda olan İstanbul’da katılmaktayım. Ancak geride bıraktığımız 1 Mayıs benim için de farklı bir anlam taşımaktaydı. Hem derneğimiz UİD-DER’in ilk defa 1 Mayıs alanına çıkmış olması, hem de 1 Mayıs’a hazırlık sürecini yaşamış olmam, mutluluğumun yanında çok şey öğrenmemi de sağlamış oldu. Öncelikle; yaptığımız afişler, fabrika önlerinde ve emekçi semtlerinde dağıttığımız bildiriler, çeşitli işçi mahallelerinde işçi ailelerinin ziyaret edilerek sohbet edilmesi ve tüm bu insanların hafta sonundaki “1 Mayıs Karanfilleri” adlı tiyatro gösterimine davet edilmesi 1 Mayıs’a nasıl bir ciddiyetle hazırlanılması gerektiğinin iyi bir örneğiydi.

“1 Mayıs Karanfilleri” tiyatro gösterimi 1 Mayıs’ın nasıl ortaya çıktığını, işçi sınıfı önderlerinin nasıl katledildiklerini ve sahip olduğumuz hakların nasıl bir mücadelenin ürünü olduğunu bir bakıma bize yaşatarak göstermiş oldu. Birçoğumuz 1 Mayıs’ın nasıl ortaya çıktığını okuyarak öğrenmiş olabiliriz ancak tiyatro vb. etkinliklerin öğretmekle kalmadığı gibi; burjuvaziye olan öfke ve sosyalizme olan inancımızı, ihtiyacımızı çok daha iyi hissetmemizi sağladığı da bir gerçek. Tiyatro sonrasında oyuncu arkadaşlarımızın şarkılarla, alkışlarla uğurlanması ve etkinlik boyunca birbirini tanıyan tanımayan herkesin uyum içerisinde çalışması, gözlerinde aynı ışıltının görülmesiyse “neden işçi sınıfı” sorusuna verilebilecek yanıtlardan sadece biri.

Yaşasın uluslararası işçi dayanışması!