You are here
Çocuklarımızdan Mektuplar
İlk önce UİD-DER ailesine çok teşekkür ederim, çünkü bize bu imkânları sağlıyor. UİD-DER bizim içimizdeki yeteneği ortaya çıkardı ve bu yeteneği bir tiyatro oyununda sergiledi. Yalnızca tiyatro kursu vermiyor, gitar kursu ve saz kursları da var. Bu kurslarla bizleri bilgilendiriyorlar ve gelecekte biz de insanları bilgilendirebiliriz. İnsanlara UİD-DER’lerin önemini aşılayabiliriz. Bir de ben bu derneğe gelmeden kendimi ifade edemiyordum. Bir senedir buraya geliyorum ve arkadaşlarım bende değişiklikler görüyorlarmış, bunun için de UİD-DER’lilere çok teşekkür ederim.
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 10 yaşında bir kız çocuğu
--------------------------------------------
Ben ilk geldiğimde çok heyecanlıydım. Hiçbir şey bilmiyordum. Zannediyordum ki sadece hocalarımız bize rollerimizi ezberletecekler ve sahnede ezberlediklerimizi okuyacağız. Ama aslında hiç de benim zannettiğim gibi değilmiş tiyatro. Tiyatroda çeşitli etkinlikler yaptık. Nefesimizi sağlıklı kullanmak için vücudumuzla ilgili diyafram- yani nefes tutma- çalışmaları yaptık. Birbirimizin sorunlarını ortaya çıkartan çeşitli toplantılar yaptık. Sırlarımızı paylaştık. Herkese yakından bakmayı öğrendik. Bunlara alışarak 1 Mayıs’a hazırlık için sloganlar yaptık. İşçi kadınlar gününü kutladık. Büyüklerin tiyatro oyununu izledik. Ve bir gün kendi tiyatro oyunumuzu yaptık. UİD-DER ile pikniğe gittik. Ve bir gün hakkımızı alacağız. Biz bir dernek sayesinde yani UİD-DER ailesi sayesinde hakkımızı alacağımızı anladık. Biz hocalarımız, ablalarımız, ağabeylerimiz sayesinde yeni yeni yeteneklerimizi keşfettik. Bu yeteneklerimizi geliştirmeyi sürdüreceğiz. Bizi seyreden, bize alışan yeni arkadaşlarımız da oluyor. Ben buna çok seviniyorum. Biz aslında çok şanslıyız. Sokaktaki çocuklar gibi değiliz. Bizim ailemiz var. Yani UİD-DER’imiz var, ama onların yok. İyi ki böyle yerler var.
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 12 yaşında bir kız çocuğu
----------------------------------------------
Ben eskiden hiç sosyal faaliyetlere gelmeyi düşünmezdim. Sonra başladım sosyal faaliyetlere katılmaya. Sonra UİD-DER ailesine katıldım. Bu aile bana çok şey kazandırdı. Ben bu aileye çok şey borçluyum. Bana insan olmasını öğretti. Birlik olarak geziyoruz artık. Ben tiyatrodaki arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. İnsanlığın soyunu tüketmek isteyenler de insan değil mi sonuçta? Aslında soyumuzu tüketenlere hayvan demem lazım. Evet bizi öldürmek isteyen bir şey var, o da kapitalist sistemdir. Bizi eşek gibi çalıştırıp karşılığında çok az bir para veriyorlar. Bizi hem çalıştırıyorlar hem de daha fazla çalışmamız için mesaiye kaldırtıyorlar. Bizim uyuyacak vaktimiz bile kalmıyor. Peki soruyorum aldığınız maaş neye yetiyor? Bence siz de biraz düşünün; faturalar, yiyecek içecek harcamaları, giyim,… siz bunları eksiksiz alabiliyor musunuz? Alıyorsanız da zar zor alıyorsunuzdur. Mahallemizden geçerken tinerci, balici, ayakkabı boyacı, dilenci insanları görüyoruz. Ama onlara öylece bakmaktan başka bir şey yapmıyoruz. Gözümüzün önünde onca insan ölüyor her geçen gün. Biraz onların halini anlamaya çalışalım. Hiç kendinizi onların yerine koydunuz mu? Bir koyun bakalım kendinizi onların yerine… Ben kısacası UİD-DER ailesine çok teşekkür ederim. Bana insan olmayı öğrettiği ve beni insan yaptığı için.
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 9 yaşında bir çocuk
--------------------------------------------
Ben UİD-DER ailesiyle tanıştığımda çekingen bir çocuktum. Burada çok değiştim. Konuşurken kekelememeyi öğrendim. Düşüncelerimi özgürleştirdim. Önceden saf bir çocuktum, buraya geldiğimden beri utangaçlığım gitti. 1 Mayıs’ı öğrendim burada, gitmeye başladım. Dernekte faaliyetlere katıldım. Bilgim arttı. Bir gitar hocamız var. Çok iyi bir hoca… Ona çok teşekkür ederim. Tiyatro öğretmenimiz bizi çok sever, biz de ona iyi bir oyun çıkardık. Ona da çok teşekkürler. Benim söyleyeceklerim bu kadar UİD-DER. Teşekkürler…
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 11 yaşında bir çocuk
------------------------------------------------
Ben tiyatroya gelmeden önce dışarıda oyun oynuyordum. Kitap, dergi okuyordum, televizyon izliyordum. Bir gün arkadaşımla bakkaldan bir şeyler alıyorduk. O sırada dernektekiler mola vermişlerdi. Biz bakkaldan çıkınca dernekteki bir arkadaşım bizi çağırdı. Benim derneğe gelişim böyle oldu. Sonra tiyatroya gelmeye karar verdim. UİD-DER’in bir parçası olmak istedim. Tiyatro insana verilen bir hayattır diye düşünüyorum. Biz yani tiyatroya gelenler çok şanslıyız. Ama bir de gelemeyenleri düşünürsek; gelmek isteyip de durumu olmayan ne yapacak? Onlar şu an dışarıda, tiner ve bali çekiyor. Ne kadar kötü olduğunu siz de biliyorsunuz. Sizin çocuğunuz böyle olsaydı ne yapardınız? Belki de o da tiner, bali çekiyordur… sizler de patronların olmadığı bir dünya istemez misiniz? Şahsen ben isterdim… Tüm insanların, mutlu ve sağlıklı olarak, güzel yaşayabileceği bir dünya düşündünüz mü? Bunun için büyükler çocuklarını UİD-DER’e göndermeli. Gerçekten bu kötü hayatı güzelleştirmek için UİD-DER’deki kurslara, etkinliklere katılın. Çocuklarınızın kendilerini ifade edebilmeleri ve kendi yeteneklerini geliştirebilmeleri için UİD-DER gibi derneklere ihtiyacımız var. UİD-DER’in bir parçası olmaktan çok mutluyum
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 10 yaşında kız öğrenci
--------------------------------------------------
Ben bu derneğe katıldıktan sonra kendimi çok başka hissetmeye başladım. Bu yüzden böyle bir derneğin olması beni mutlu ediyor. Böyle bir dernek olduğu için, bu derneği yaratanlara ve bu derneği yüceltmiş ve yüceltecek olan işçi sınıfına çok teşekkür ediyorum. ÖRGÜTLÜYSEK HER ŞEYİZ ÖRGÜTSÜZSEK HİÇBİR ŞEY!
Biz çocuk grubu olarak bir tiyatro sergiledik. Bu oyunda sokak çocuklarının hayatlarından bir parçayı oynadık. Onların o hayatlarını görmek bizi üzüyor ama bu yetmez. Onları kurtarmak için mücadele etmeliyiz. Bize bu imkânları sağladığı için UİD-DER e çok teşekkür ederim.
BİRLEŞEN İŞÇİLER YENİLMEZLER!
UİD-DER Esenler çocuk tiyatrosundan 10 yaşında bir kız öğrenci
-------------------------------------
UİD-DER’e gelmeden önce çok utangaç, içime kapanık biriydim. Sorumluluk sahibi bir insan değildim. Kendime güvenim yoktu. Kimse bana insan gibi davranmıyordu. Bizi insandan saymıyorlardı. Kimse için değerli değildim. UİD-DER’e geldikten sonra insan olduğumu anladım. UİD-DER’e geldikten sonra kendime güvenim geldi. Ahmak ahmak durmak yerine önemli etkinliklere katıldım. Biz burada çeşitli etkinliklerde bulunuyoruz. Pikniklere gidiyoruz, saz kursu, gitar kursu, tiyatro kursu gibi etkinliklere katılıyoruz. Tiyatro kursunda da bir oyun çıkardık. Ama aslında o oyun oyun değil, gerçek hayatın bir parçasıydı. Bu yaşadığımız dünyada hep birileri bizi yönetmek, sömürmek istiyorlar. Biz buna karşı çıkmalıyız. Hakkımızı almak için sonuna kadar mücadele etmeliyiz.
UİD-DER Esenler çocuk tiyatrosundan 10 yaşında bir erkek öğrenci
----------------------------------------------------
Sevgili UİD-DER,
Öncelikle sizleri çok sevdiğimi unutmayın. Tiyatroda çok eğlendim. Hem öğretici hem de güzeldi. Sizlerle tanıştığım için çok mutluyum. Bize tiyatro imkânı sağladığı için bu aileye çok teşekkür ederim. Ben tiyatroya bir senedir geliyorum. Tiyatroda hocalarımın yardımıyla kelimeleri doğru ifade etmeyi, doğru konuşmayı öğrendim. Tiyatroya ilk geldiğimde tuhafıma gitmişti çalışmalar. Mimik çalışması, ısınma hareketleri, bu çalışmaların neden yapıldığını öğrendim. Okulda bana “tiyatro kursuna mı gidiyorsun?” diye sorduklarında gururla evet cevabını veriyorum. En güzel şeyi yapmışım UİD-DER’e gelmekle. Buradaki büyükler bizlere fazlasıyla sevgi gösteriyorlar. Kendi adıma onlara çok teşekkür ediyorum. Altı aydır çalıştığımız tiyatrodan bahsetmek istiyorum biraz da.
Tiyatromuz hem güzel, hem anlamlı. Bu oyunda sokak çocuklarından bahsettik. Onların neler çektiğini daha iyi anladım. Oyunumuzun hazırlanmasında çok çaba gösteren hocalarıma çok teşekkür ederim. Rolümüzü iyi oynayabilmek için hepimiz çok çaba gösterdik. Burada bütün çocuklar sabretmeyi, birlikte bir şeyler paylaşmayı öğrendik. Seneye de bu tiyatro çalışması olursa ben yine gelirim! Şimdilik sizleri çok öpüyorum. Sizleri unutmayacağım ve hep seveceğim.
UİD-DER çocuk tiyatrosundan 13 yaşında bir kız öğrenci
Rözmaş işçisi direniyor
UİD-DER’de “Modern Zamanlar”