Sömürünün, eşitsizliğin, haksızlığın, adaletsizliğin, baskı ve zulmün, savaşların, yıkımların, egemen olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Bu dünya öyle bir dünya ki, bir tarafta multimilyarder zenginler ihtişam içinde yaşarken, öte tarafta milyonlarca insan açlıktan kırılır. Bu dünyada her sene 11 milyon çocuk açlıktan ve hastalıktan ölür. Bu dünyada işsizlik ve yoksulluk işçilerin yaşamının bir parçasıdır. Bu dünyada, herşeye kâr odaklı bakan kapitalizm ve sermayeye tapan kapitalistler, yani patronlar egemen. Bu dünyada deprem olur, ama deprem bir doğa olayı olmasına rağmen, binalar çürük yapıldığı için deprem bir felakete dönüşür. İnsanların dayanıklı evlerde yaşaması ve ölmemesi her şeye kâr odaklı bakan kapitalistlerin umrunda değildir. Bunu, Van depreminde acı bir şekilde bir kez daha gördük. Aşağıdaki şiirinde işçi sınıfının şairi Nazım Hikmet, tüm bunları adeta özetlemiştir. Şiir “hoş geldin bebek” diyor, ama nasıl bir dünyaya geldiğini de anlatıyor. İşçiler birleşip de insanı temel alan bir toplum kurduklarında yine şiirlerimizde “hoş geldin bebek” diyeceğiz, fakat bu kez onu bekleyen şeyler sömürü, açlık, yoksulluk, savaş ve yıkım olmayacak!

Hoş Geldin Bebek

hoş geldin bebek

yaşama sırası sende

senin yolunu gözlüyor kuşpalazı boğmaca kara çiçek sıtma

ince hastalık yürek enfarktı kanser filan

işsizlik açlık filan

tiren kazası otobüs kazası uçak kazası iş kazası yer depremi sel baskını

kuraklık falan

karasevda ayyaşlık filan

polis copu hapisane kapısı falan

senin yolunu gözlüyor atom bombası falan

hoş geldin bebek

yaşama sırası sende

senin yolunu gözlüyor sosyalizm komünizm filan.