Yeniden yasaklar dönemi

İşçi sınıfının şahlanan mücadelesini frenlemek isteyen egemenler, 1979’da sıkıyönetim ilan ederek İstanbul’da 1 Mayıs’ın kutlanmasına izin vermediler. İşçilerin gövde gösterisine dönüşen 1 Mayıs’lar sermayenin hizmetindeki siyasi iktidar tarafından hedef alınmış, yeniden yasaklar döneminin perdesi açılmıştı. İstanbul yasaktı belki ama alanlar henüz hepten işçilere kapatılamamıştı. Başta Maden-İş olmak üzere çeşitli DİSK sendikaları ve birçok kitle örgütü 1 Mayıs’ı İzmir’de kutladı.

İzmir’den haykırıyor işçi sınıfımız: “Yaşasın Proletarya Enternasyonalizmi!” Enternasyonalizm, yani işçi sınıfının uluslararası güç birliği, mücadele birliği… Geçmişten bugüne her 1 Mayıs günü tüm dünyada işçi sınıfı duygu birliği yaşıyor. Hangi dili konuşursa konuşsun, dünya emekçilerinin dilinden aynı haklı talepler, aynı mücadele şiarları dökülüyor. Asya’dan Afrika’ya, Avrupa’dan Amerika’ya işçiler kardeştir, sınıf kardeşi… İnanıyoruz ki dünyanın tüm zenginliklerini üreten işçi sınıfımız bir gün mutlaka büyük bir aile olduğunun farkına varacak. Kendi bayrağının altında, kendi taleplerini haykırarak yürüyecek ve insanlığa bir yeryüzü cenneti armağan edecek.

Bu fotoğrafla birlikte 1980 1 Mayıs’ına gidiyoruz ve dönemin mücadeleci işçilerinin arasına karışıyoruz. Pankartta yine aynı şiar yazıyor ama mitingin örgütlendiği alan farklı… İstanbul’u işçilere yasaklamışlardı, İzmir’i de yasakladılar. 1980’de İzmir’de sıkıyönetim ilan edilmesiyle, işçi sınıfı yüzünü ülkenin güneyine döndü. 1 Mayıs mitingi Mersin’de yapıldı. İşçiler grev yasaklarına karşı, örgütlenmenin önüne konan engellere, yasaklara karşı yürüyorlar. Kırmızı karanfiller iliştirmişler yakalarına, balyozlarıyla yürüyorlar. O balyozlar birçok kez patladı sömürücülerin kafasında ve işçi sınıfı bir gün yarım bıraktığı hesaplaşmayı mutlaka yapacaktır.