Kahramanmaraş’ın Afşin ilçesinde bir bebek dünyaya geldi. Şirin mi şirin, yanakları al bir bebek. 2 kilo 900 gram doğdu bebek. Annesinin ve bebeğin sağlık durumu iyi. Bebeğe Ahmet Turan adı verildi. Bebeğe herkes Allah’tan uzun ömür diledi. Afşin Kaymakamı ve Afşin Belediye Başkanı bebeği hastanede ziyaret etti. Onlar da aynı dileklerde bulundular. Bir de bebeğe altın taktılar. Ahmet Turan’ı kucağa ilk dedesi Ali Işık aldı. Babası çok uzakta olduğu için mecburen dedesi aldı kucağına. Sonra annesinin yanına bırakıldı Ahmet Turan. Herkes ziyaretlerini bitirip gitti. Annesi ağladı. Sevinçten mi üzüntüden mi anlaşılamadı. Annesi sustu, Ahmet Turan ağladı.

10 Şubat 2011 Perşembe günü Afşin-Elbistan B termik santralinde göçük meydana geldi. Dokuz işçi göçük altında kaldı. Arama kurtarma ekipleri çalışmalara hemen başladı. Göçük altındakilerin aileleri günlerce orada beklediler. Devlet erkânı olay yerini ziyaret etti. Kalanlara sabır dileyip “ne yaparsın takdiri ilahi” dediler. Sonra olay yerinden gittiler. Geride kalan anneler, babalar, eşler ve çocuklar ağladılar. Tuğran Gökhan da göçük altında kaldı. Neşeli hayat dolu bir insandı. 32 yaşındaydı. Uzun yıllar beklemişti ve nihayet çok yakın bir zamanda baba olacaktı. Bu yüzden çok heyecanlıydı. Rüyasında görmüştü erkek çocuğu olacağını. Belki de en çok istediği şeydi çoğunun ona baba diye seslenmesi, ama olmadı. Şimdi o 160 metre derinliğinde, 2 kilometre uzunluğundaki mezarında yatıyor.

Ahmet Turan babasını, Tuğran Gökhan da oğlunu hiç göremeyecek. Ahmet Turan belki bebeklerin en kolay söylediği “baba” kelimesini çok sonraları söyleyecek. Tuğran Gökhan oğlunu bağrına basamayacak. Ahmet Turan büyüyecek ve babasını kendisinden alanın “kader” olmadığını da öğrenecek. Gerekli önlemler alınsa, devlet biraz masraf yapsaydı babasının ölmeyeceğini bilecek. Kimse Ahmet Turan’ı kandıramayacak. İşçiler ölüyor göçük altında, madende, fabrikalarda ve Ahmet Turanlar doğuyor babalarının intikamını almak için!