Ben bir Kürt öğrenciyim. Bu yıl üniversiteye yeni başladım. Geçen yıl bana 1 Mayıs’ı sorsalardı hiçbir şey ifade etmiyor derdim. Çünkü öyle idi. Benden çok uzak, beni ilgilendirmeyen bir günmüş gibi geliyordu. Ama bir şeyleri öğrendikçe, tarihi öğrendikçe senin için anlamlı ve önemli bir gün olduğunu anlamaya başlıyorsun. Benim sınıf mücadelesine dair ilk etkilendiğim şey UİD-DER’li arkadaşların tiyatrosu olmuştu. Tekel işçileri için etkinlik vardı ve orda Köle İbrahim Tuhaf Konuşuyor oyunu oynanmıştı.

Evet, zaman içinde bir şeyler öğrendim ama 1 Mayıs için Taksim’e giderken hâlâ bir korku vardı içimde. Acaba kavga olacak mı, olay çıkacak mı korkusu. Televizyonlarda hep onlar gösteriliyor. Neyse ki çok sürmedi bu korkum. Diğer temsilciliklerden gelecekleri beklerken Ankara’daki arkadaşlarla, hepsinde coşku ve heyecan vardı. Halaylar çektiğimizde korkum azalmıştı. Sonrasında UİD-DER’li arkadaşların hepsi gelince şok oldum. Öyle bir sayı beklemiyordum, sonrasında da çok güzeldi her şey. İyi ki 1Mayıs’a UİD-DER’le katılmışım ve daha öğrenecek çok şey var UİD-DER’den.