Merhaba işçi kardeşlerim,
Ben 24 yaşında bir fabrika işçisiyim. Yaklaşık beş aydır aynı fabrikada çalışıyorum. Daha önce hiç 1 Mayıs’a katılmadım. Fabrikadaki UİD-DER’li arkadaşlarla tanıştım önce. Sonrasında beni 1 Mayıs’a davet ettiler. Geleceğime dair söz verdim fakat kafam çok karışıktı ve karasızdım. Gitsem mi, gitmesem mi diye çok düşündüm. Çünkü bugüne kadar medyada hep kavga, şiddet vb. kareleri gördüm. Açıkçası önyargılarım vardı. Daha önce hiç katılmamıştım ve nasıl olacağını kestiremiyordum. Ama düşündüğüm bütün negatif şeylere rağmen gitmeye karar verdim.
O gün bana söylenen saatte toplandığımız yere söz verdiğim gibi gittim. Arkadaşlar beni UİD-DER’in kırmızı şapkası ve önlüğüyle karşıladılar. Bana da UİD-DER şapkası verdiler. Diğer arkadaşları da aldıktan sonra yola çıktık. Araçlarda slogan listeleri dağıtıldı, araçlar ücretsizdi, bu nedenle bağış topladılar. Herkes üç-beş gönlünden ne geçiyorsa verdi. Bir arkadaş sloganları prova ettirdi. 1 Mayıs marşını söylediler. Ama ben orada duydum ilk kez bu marşı. Sloganların hepsi çok hoşuma gitti. Sonra diğer bölgelerden de gelen arkadaşlarla bir yerde toplandık. Sonra yolumuza devam ettik. Mecidiyeköy’e gelmiştik, ne kadar çok UİD-DER’li vardı. Üstelik çok kalabalıktı. Benim için ilkti ve çok heyecanlıydım. Kalabalıktan dolayı bir türlü ilerleyemedik, orada hep birlikte slogan attık. Herkesin aynı şeyleri haykırması çok güzeldi. Olduğumuz yerde halaylar çektik. Yaklaşık iki saat sonra Taksim meydanına “UİD-DER Yürüyor, Mücadele Büyüyor!” diye haykırarak girdik. Taleplerimizi, istediklerimizi orada dile getirdik. Yine halaylar çektik. Aslında korktuğum hiçbir şey olmadı. Televizyonların anlattığı gibi değildi. Benim için güzel geçti. O kadar kişiyi, o kadar pankartı gördüm. Örgütler, partiler, futbol takımları, insanlar oradaydı. Her yerde talepler ve yazılar vardı.
Orada herkes birlikti ama neden fabrikada bu birliği oluşturamıyoruz anlamış değilim. Sonuçta taleplerimiz aynı. Bizim fabrikada insanlar birbirlerine güvenmiyorlar. Bazen patronun yalanlarına bile inanıyorlar ama bize bir şeyler anlatmaya çalışan arkadaşlarımıza kulak vermiyorlar. Birlik olmadan nasıl haklarımızı alabiliriz ki geri?
Hayatımda ilk kez 1 Mayıs’a UİD-DER’li arkadaşlarımın sayesinde katıldım. Bundan sonra da derneğe gideceğim. Bütün etkinliklerde elimden geldiğince yer almaya çalışacağım. Ve artık 1 Mayıslara hep katılacağım. UİD-DER’li arkadaşlara çok teşekkür ederim. Bütün her yerde birlik olmalıyız. Ben bir daha 1 Mayıs’a yanımda arkadaşlarımla gideceğim.
Birleşen İşçiler Yenilmezler!