Yunanistan’da 15 Haziran Çarşamba günü sendikaların ve kitle örgütlerinin çağrısıyla yeni bir genel grev yapıldı. Başkent Atina’da parlamento binasının önünde toplanan 250 bini aşkın işçi ve emekçi “Hükümet İstifa!” sloganını haykırdı. Ulaşım sektörüyle birlikte birçok kilit sektörde iş bırakıldı. Hemen hemen tüm sektörlerden %100 katılım sağlandı. Selanik’teki gösterilere de on binlerce kişi katıldı. Kitlelerin öfkesini gören hükümet, reform paketini tekrar gözden geçirmek üzere acil durum toplantısı yapmak zorunda kaldı.

İşçiler, Sintigma Meydanı’nı üç haftadır çadır kente dönüştürmüşlerdi. Bu işçilere yüz binlerce işçi daha eklendi. Meydanda toplananlar “Direniş” yazan dövizler taşıdılar ve İspanya iç savaşında söylenen “No Pasaran!” (Geçit Yok!) marşını hep bir ağızdan haykırdılar. Yunan halkının öfkesinden korkan sermaye hükümeti, parlamento binasının önünü savaş dönemlerini andıran askeri bir karargâha dönüştürdü. Polis, Sintigma Meydanı’nı kuşattı, itfaiye araçları parlamento binası önüne yığıldı, binanın ana giriş kapısı metal çitlerle çevrildi, polis panzerleri ve kamyonlarıyla barikat kuruldu. Tüm bu barikatların ardından, kitle “Hükümet İstifa!”, “Paketinizi de Kendinizi de Alın Gidin!”, “Hırsızlar, Hainler! Paralar Nereye Gitti?”, “Biz Satılık Değiliz!” sloganlarını yükseltti. Bu esnada milletvekilleri de yapılacak ücret kesintilerini, vergi artışlarını ve kilit sektörde yer alan kamu işletmelerini özelleştirmeleri görüştükleri bir toplantı yapıyorlardı. Polis, parlamento binası önünde oluşturulan insan zincirini kırmak için göz yaşartıcı gaz sıktı ve kitlelere şiddetli bir biçimde müdahale etti. Ancak işçiler de polisin saldırılarına çatışarak cevap verdiler.

1974 yılında askeri cuntayı devirmek için öğrenci olarak eylemlere katıldığını, şimdi ise hükümeti devirmek için alanlarda yer aldığını söyleyen bir kadın işçi, “Ben ülkenin onuru, çocuklarımın geleceği için buradayım. Bundan sonra çocuklarımızın kaderinde işsizlik, yoksulluk ya da düşük maaş yazsın istemiyorum” dedi. Böyle bir gelenekten gelen işçiler ve emekçiler, yapılacak kesintiler ve kemer sıkma planları geri alınıncaya kadar mücadelelerine devam etmekte kararlı olduklarını dile getiriyorlar. Bir başka işçi, “25 yıl çalışmamın ardından ayda 1100 Euro alıyordum. Şimdi maaşım 900 euro’ya düştü. Bu maaşla geçinemem. Kavgaya devam” dedi.

PASOK hükümetinin başbakanı Papandreou, reform paketinin onaylanması için kabine değişikliği planını uygulamaya başladı. Yeni Demokrasi Partisine, ulusal birlik hükümetini kurmak için bir anlaşma önerdi. Böyle bir hükümet, yapılacak kesintilerin ağırlaştırılarak devam etmesine ve özelleştirmelere karar verecek. Fakat Yunanlı işçi kardeşlerimiz bu saldırılara geçit vermemekte kararlılar!