Ben tekstil sektöründe çalışan bir işçiyim. Çalıştığım işyerinde, işe başladığımdan beri patronun temsilcileri ayda iki toplantı yapıyordu. Bu toplantılarda hep kendi lehlerine konular konuşuyorlardı. En son karara göre istedikleri iş çıkmadığı takdirde ücretsiz mesaiye kalacaktık. Zaten günde 12 saat çalışıyorduk, yani fazla mesai üzerine fazla mesai. Bu durumda çalışmamız 15 saati bulacaktı. Ben de müdüre dedim ki, “ücretsiz mesaiye kalmam, kalmak isteyen arkadaşım varsa kalabilir”. O da bana “kurunun yanında yaş da gider” dedi. Paydos saati bizim çalıştığımız bantta elliye yakın arkadaş makinelerini kapatıp kalktılar.

Bunun böyle olmayacağını düşünerek, çalışma ve sosyal güvenlik bakanlığına işyerinde yaşadığımız sorunları yazdığımız bir dilekçe verdik. Bunun üzerine bakanlıktan yetkililer geldi ve işyerinde bazı değişikler oldu. Senelik izinler on günden on beş güne çıkartıldı, Cumartesi çalışması kaldırıldı, öğle yemek arası 45 dakikadan 55 dakikaya çıkartıldı. Ancak bu gelişmeden sonra benle beraber 50’ye yakın arkadaş işten çıkartıldı. Örgütlü olsaydık daha farklı olacaktı. Daha bilinçli davranabilirdik. Keşke UİD-DER’le bu süreçten önce tanışsaydım, o zaman daha güçlü olurduk. Bu yüzden daha güçlü ve örgütlü olmak için bütün işçi kardeşlerimi UİD-DER’e bekliyorum.

Yaşasın İşçilerin Birliği!