Merhaba işçi dostlar. Ben bir fabrika işçisiyim. Çalıştığım fabrika elektronik eşya üreten fabrikalara parça üretiyor. Sadece bir günde binlerce elektronik parça üretiyoruz ve üretilen parçaların satışı büyük meblağlı anlaşmalar üzerinden yapılmakta. Ama fabrikada günde 10 saat çalışarak üretimi gerçekleştiren bizlerin payına asgari ücret diye adlandırılan ve sadece hayatta kalabilmemize yeten bir para düşüyor. Ben bu şekilde tanımlıyorum, çünkü ayın son haftası geldiğinde sabah kahvaltı yapacak parayı zor denkleştiriyorum. Durum buyken ben ve benim gibi asgari ücrete çalışan işçi arkadaşların iş dışındaki zamanda gezmek, eğlenmek içi derin matematiksel hesaplara girmesi gerekiyor.

Önümüz yaz, yoğun çalışma saatleriyle yorgun düşen bedenimizin kendini toplaması için tatile ihtiyacı var. Ama nasıl tatil yapabiliriz ki? Patronlar gibi lüks otellerde, tatil adalarında veya yazlıklarında mı? Tabii ki hayır… Bizim yapabildiğimiz en fazla memleketimize gitmek. Onun için de yazı ve tatil iznimizi beklememiz gerekiyor. Ama patronların hiçbir şeyi beklemesine gerek yok. Onlar canlarının istediği zaman, dünyanın istedikleri yerinde, istedikleri mevsimde tatil yapabiliyorlar. Çok yoruldukları için falan değil tabii, sadece zevkleri için. Oysa biz işçiler tatili bile onlar için yapıyoruz, vücudumuzu uzun çalışma saatlerine hazırlamak ve onlara daha çok kâr kazandırmak için. Bizler daha iyi bir tatil yapabilmek, emeğimizin karşılığını alabilmek ve ürettiğimiz değerlerin asıl sahipleri olarak onlara sahip çıkmak için patronları başımızdan defetmeliyiz.

Fabrikada biz, tarlalarda biz, hayatı üretir ellerimiz!