Bu hafta sonu derneğimizin Sefaköy temsilciliğinde, nükleer silahların ve nükleer santrallerin yol açtığı felaketleri konu alan bir belgesel izledik. Belgeselin bitimiyle birlikte belgeseli izlemeye gelen çeşitli sektörlerden işçilerle sohbetler ettik. Kapitalizmin neden olduğu nükleer tehlikenin dünyamızı tehdit ettiği ortadaydı. Bu sorunun ortadan kalkması için işçi sınıfı olarak bizlerin neler yapabileceği üzerine konuştuk, tartıştık. Ayrıca Japon işçilerinin başlatmış olduğu “Tüm Nükleer Santraller Şimdi Kapatılsın!” kampanyasına uluslararası destek için UİD-DER’in yaptığı imza toplama çalışmaları anlatıldı ve etkinliğe gelen diğer işçiler de imza verdiler. Japon işçilerinin bizlere yazdıkları mektupta belirttikleri gibi, topladığımız 12 bin imza ellerine ulaşmış durumda.

1945’te Amerika’nın Hiroşima ve Nagazaki’ye atom bombası atmasıyla yaklaşık 350 bin insan hayatını kaybetti. Bombanın etkisi ne hafızalardan, ne kuşaklar boyunca insanların bedenlerinden, ne de doğanın üzerinden silindi. Bu katliamdan sonraki yıllarda da emperyalist-kapitalist devletler nükleer silah denemelerine devam ettiler. Pasifik okyanusunda defalarca nükleer silah denemeleri yapıldı. 1986’da Ukrayna’da Çernobil nükleer santralinde büyük bir kazanın meydana gelmesiyle birlikte radyasyon, yaklaşık 160 bin kilometrekare alanı etkisi altına aldı. Binlerce insan kansere yakalanıp öldü. Aradan 25 yıl geçmesine rağmen etkisi halen devam ediyor. Ve son olarak da bildiğimiz gibi Fukuşima’da tsunami dalgalarına yenik düşen nükleer santrallerin patlaması sonucu yine on binlerce kayıp, onlarca yıl etkisi silinmeyecek tahribat meydana geldi. Kimler, neden, kimin için, kime karşı yapıyor bunları? Elbette ki kapitalistler, kârları uğruna ve emekçilere karşı yapıyor. Onlar emekçileri birbirine düşman ederek, birleşip bu kanlı sömürü sisteminden kurtulmalarına engel olmaya çalışıyorlar. Ancak işçilerin, emekçilerin önüne ne kadar engel koysalar da, görüyoruz ki dünyanın her tarafında emekçiler ayağa kalkmış durumda. Hepsi açlığa, yoksulluğa ve yıkıma karşı tepkilerini dile getiriyorlar. Bizler de işyerlerinde, fabrikalarda örgütlenerek bu çemberi daha da büyütmeliyiz.