Merhaba arkadaşlar, ben Sarıgazi’den UİD-DER’li bir işçiyim. Bültenleri sürekli beğenerek okuyorum ve yazan tüm işçi, emekçi kardeşlerime sevgi ve saygılarımı gönderiyorum.

Birçok insan gibi ben de para denen bir kâğıt parçası için çalışıyorum. Hiç düşündünüz mü, acaba hayatımızda para olmasaydı neler hayal ederdik? Biraz tuhaf ama hayallerimizi süsleyen her şey parayla mümkün ancak... Mesela şu anki sistemde birçok insanın ev, araba vs. hayalleri vardır, ama bunlar tabii ki şu anki sistemin insanları hayallerle avutan psikolojik oyunudur sadece. Peki ya para olmasaydı hayallerimiz nasıl olurdu? Hayatımızda para olmasaydı zaten her şey bir bakıma eşit olurdu, herkesin evi olabilirdi, arabası olabilirdi. Kimse kimsenin emri altında çalışıyor olmazdı, ya da zorunlu mesailere kalmazdı kimse. İş kazaları da olmazdı. İşçi kardeşlerim kıt kanaat geçinmek zorunda kalmazdı, aybaşında aldığı maaşı ay ortasında bitecek diye bir telaşı da olmazdı. Şimdi sen işçi kardeşim, bu rüyadan uyanma vakti gelmedi mi artık?

Dediğim gibi işçi arkadaşlarım, ben yaşadığım dünyada paranın da, savaşların da olmasını istemeyen biriyim. Her insanın EŞİT, her insanın ÖZGÜR, her insanın KARDEŞ olmasını isteyen biriyim. Peki nasıl gerçekleştirebiliriz bunu? Öncelikle, biz zamanında dedelerimizin ağalara boyun eğdiği gibi şimdiki modern patronlara asla boyun eğmemeliyiz. Evet dedelerimiz bize miras bıraktı ama maalesef ki bu miras boyun eğmekten başka bir şey değildi. Biz de dedelerimiz gibi ensemize hep tokat mı yemeliyiz, yoksa bilincine varıp bu kapitalist düzeni yıkmak mı istemeliyiz? Tabii ki kapitalist düzenin çarkını yıkmak mümkün ama bu bizim ve bizim gibi gerçekten haksızlığa, sömürüye, boyun eğmeyenlerin elindedir. Arkadaşlar, zaman bu sistemi yıkma zamanıdır, bilinçli olup insanları bilinçlendirmeliyiz. Evet birçok insanın hayali vardır, evim olsun, arabam olsun vs. gibi düşünceleri vardır. Peki sen işçi kardeşim, evin ve araban olduğunda mutlu mu olacaksın? Dışarıda olan haksızlıklara seyirci mi kalacaksın? İşçi kardeşim, senin torunların da mutsuz mu olmalı? Senin de torunların bizlere mi İSYAN etmeli? Gel işçi kardeşim, olanlara seyirci kalmayıp beraber mücadele edelim.

Siz değerli arkadaşlarımla sevdiğim bir şiiri paylaşmak istiyorum:

Savaş ortasında çocukluk

Noel Baba

Noel Baba

Barış getirir misin?

özgürlüğe sarılı

yaldızlı, mutluluk kurdeleli...

gökkuşağının ardından, turna kanadından

annemi getirir misin?

kardeşlerimi...

şarapnel parçalarıyla dağılmış bedenlerini

 tek parça

arkadaşlarımı sonra

ve tüm sevdiklerimi

sevdiklerim dedim de

biraz da elma şekeri,

bir de zahmet olmazsa bacaklarımı...

tekrar koşabilsem

top oynasam be Noel Baba.