Biz İşçiler Ancak Mücadele Ederek Özgürleşebiliriz

Ben Gebze Hasköy Sanayi Sitesinde çalışan bir metal işçisiyim. Bu sanayi (sömürü) sitesi yüzölçümü bakımından küçük olmasına rağmen burada yaşanan sorunlar bir hayli büyük.

Bugün bu bölgede toplam 100’ün üzerinde şirket altında en az 640 atölye var. Bu atölyelerin her birinde en az 15 kişi çalışıyor. Bu çalışanların üçte biri kadarı da 18 yaşın altında ve çoğunluğu 300-400 YTL ile hiç sigorta yapılmadan, en ağır işlerde ve kötü koşullarda çalışmaktalar. Aslında burada neden okula gidip eğitim görmesi gereken çocukların çalıştırıldığını anlamak zor değil. Çünkü burjuvazinin asıl amacı daha düşük maliyetle daha çok kâr elde etmektir. Bu yüzden burjuvazinin, çocukları ve kadınları çalıştırması boşuna değildir.

Her gün kaynaktan gözleri ve suratları yanan, akşama kadar metal tozu yutan, metale şekil veren elleri kesilen, ağır kaldırmaktan dolayı kambur olan, kalıcı meslek hastalıklarına yakalanan, patlamalarda yaşamını yitiren, bir de bunların üzerine fırça yiyen, azar işitenler bizim çocuklarımız. Binlerce genç çocuğun ne şartlarda çalıştırıldığını daha fazla anlatmaya gerek yok.

Yaşadığımız sorunları ortadan kaldırmak için yaşadığımız sistemi iyi analiz etmeli ve mücadelemizi buna göre yapmalıyız. Bu sorunların sadece bu bölgede yaşanmadığı açıktır. Çünkü kapitalist sistem bir dünya sistemi ve bu alandaki mücadele de dünya ölçeğinde olmalı.

Bizi, kadın, erkek ve çocuk demeksizin sömürenler, bu ücretli kölelik sisteminin efendileridir. Ücretli köleliğe son vererek sömürüye son vermek yani özgürleşebilmek biz işçilerin ellerinde.

Yaşasın Dünya İşçi Sınıfının Uluslararası ve Örgütlü Mücadelesi!