Novamed Grevcileri Patronu Dize Getirdiler

26 Eylül 2006 tarihinde başlayan ve 447 gün boyunca devam eden Novamed grevi, 18 Aralıkta imzalanan toplu sözleşmeyle sona erdi. Merkezi Almanya’da bulunan bir tekele bağlı olarak Antalya’da faaliyet gösteren Novamed fabrikasında, patron, işyerine sendika sokmamak için binbir ayak oyunuyla işçileri greve gitmeye zorlamıştı. Amaç işçileri yıldırmak ve sendikadan vazgeçirmekti. Ancak iki erkek işçi dışında tümü kadınlardan oluşan grevci işçiler hiç pes etmeden 447 gün boyunca dayandılar ve sonunda başarıya ulaştılar. Üstelik, 320 kişinin çalıştığı fabrikada 83 işçiyle greve çıkmalarına ve fabrikada üretimin devam etmesine rağmen.

Bu grev, sadece Antalya’daki değil Türkiye’nin tüm “serbest bölge”lerinde imzalanan ilk grev olma özelliğini de taşıyordu. Böylece Novamed işçileri, burjuvazinin “serbest bölge” adını verdiği ve sendikadan, grevden, toplu sözleşmeden bağışık, sınırsız sömürü alanları olarak tasarlanan bu bölgelerde de sendikalaşma olabileceğini, greve gidilebileceğini, üstelik en zorlu koşullara rağmen galip de gelinebileceğini herkese göstermiş oldular.

Toplu sözleşme hükümlerine göre, grevci Novamed işçileri 2 Ocakta işbaşı yapacaklar. Üç yıl boyunca geçerli olacak toplu sözleşmeye göre, işçiler 1 Ocak 2008’de %5, ikinci ve üçüncü yıllarda ise %4’er oranında zam alacaklar. İşçilerin örgütlü oldukları Petrol-İş sendikasının başkanı Mustafa Öztaşkın, yaptığı açıklamada, Türkiye sendikal mücadele tarihine bakıldığında hiçbir işyerinde çalışanların sadece dörtte birinin çıktığı bir grevin başarıya ulaşmadığının, bu tip grevlerin ya kırıldığının ya da kendiliğinden ortadan kalktığının görüldüğünü belirterek şöyle diyordu: “Bu direniş Türkiye sendikal tarihinde, bir işyerinde çalışanların dörtte birinin gerçekleştirdiği ve ilk defa sözleşmenin imzalanarak geri dönüldüğü bir grevdir.”

Novamed grevi aynı zamanda sınıf dayanışmasının önemini de gözler önüne sermiş ve bu bakımdan işçiler için büyük bir umut kaynağı olmuştur. Antalya gibi işçi sınıfının büyük merkezlerinden uzak bir bölgede greve gitme cesaretini gösteren 83 işçinin, ulusal sınırların ötesine taşan ciddi bir dayanışma kampanyasıyla desteklenmesi, sonuçta bu başarıyı getirmiştir. Kuşkusuz burada en büyük faktör, grevci kadın işçilerin patron, polis, çevre ve aile baskısına rağmen, sonsuz sabır göstermeleri ve kararlılıklarını yitirmemeleridir. Bunda kadın inatçılığının ve azminin önemli bir payı olduğuna da hiç kuşku yok.

Sınıf hareketinin böylesine gerilediği, direnişlerin birbiri ardına başarısızlıkla sona erdiği bir dönemde, böylesine kararlı ve sabırlı davranan ve patronu dize getirmeyi başaran Novamed işçilerine bin selam!