Şahin Motor Fabrikasında İşçi Kıyımı ve Direniş

Gebze Çayırova bölgesinde 1955 yılından bu yana faaliyette bulunan Şahin Motor fabrikasında sendikasızlaştırma saldırıları işçi kıyımına dönüştü. 1971 yılından bu yana Disk’te örgütlü olan ve uzun yıllardır yine aynı konfederasyona bağlı Birleşik Metal-İş sendikasında örgütlenmiş olan Şahin Motor işçileri, patronun sendika üyelerini tasfiye etme girişimleri karşısında direnişe geçtiler.

Mayıs ayında toplu sözleşme masasına oturacak olan ve sözleşme öncesinde Birleşik Metal-İş sendikasının yetkisini düşürmeyi amaçlayan patron, bunun için uydurma bahanelerle işten atmalara başladı. Yaklaşık iki hafta önce, patron, “formen” yapmak vaadi ile üç işçiyi sendikadan istifa ettirip, Tepeören mevkiinde yeni kurduğu Üçgen isimli fabrikaya gönderdi. Bu oyuna kayıtsız kalmayıp tepki gösteren 5 işçinin iş akdini ise, İş Kanununun tazminatsız işten atmayı düzenleyen 25/2 maddesi uyarınca feshetti. 107 işçinin çalıştığı Şahin Motor’da sendikalı işçi sayısı, atılan bu beş işçiden sonra 52’ye düştü. Atılan beş işçi arasında baş temsilci ve üçüncü temsilci de bulunuyordu.

Bunun üzerine, işten atılan işçiler, üzerlerine giydikleri “İşimi İstiyorum” yazılı kırmızı önlükleri ile fabrika önündeki bekleyişlerini sürdürmeye başladılar. İşçilerin direniş hattına astıkları dövizlerde, “Yaşasın örgütlü işçiler”, “Direne direne kazanacağız”, “Kurtuluş yok tek başına”, “Atılan işçiler onurumuzdur” gibi sloganlar yazılı. Bu arada en büyük destekçileri, henüz işten atılmamış olan mesai arkadaşlarıydı. Yemek saatlerinde olsun, vardiya değişimlerinde olsun, içerdeki işçiler atılan arkadaşlarını yalnız bırakmayacaklarını göstererek hemen yanlarına geliyorlardı. Direniş alanındaki masalarda sohbetler ediliyordu. Denişteki işçiler yemek molalarında yanlarına destek için gelen arkadaşlarını, ikili sıralar halinde sloganlarla ve alkışlarla içeri gönderiyorlardı. İçeriye giren işçiler de patrona inat sloganlarını yükseltiyorlardı: “İş ekmek yoksa barış da yok”, “Yaşasın şerefli mücadelemiz”, “Atılan işçiler onurumuzdur”, “Yılgınlık yok direniş var”, “Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz”.

Ne var ki, Şahin Motor patronu bu dayanışmaya tahammül edemedi ve 17 Martta 54 işçinin birden işine son verdi. Patronun, fabrika kapısına 100’den fazla Çevik Polisi yığması, işçilerden duyulan korkunun açık bir göstergesidir. Şahin Motor işçilerini haklı ve onurlu mücadelelerinde yalnız bırakmayalım ve dayanışma ağlarını güçlendirelim. Şahin Motor işçisi yalnız değildir!