You are here
“Hiçbir Faydası Yoksa Neden Vergi Ödüyorum?”
İzmir’den emekli bir işçi
Siyasi iktidar her bir yalanı için yalanın büyüklüğüne göre battal boy kılıfı önceden hazırlar. Bu yalanları örgütsüz işçi ve emekçilere hani “ne sihirdir ne keramet el çabukluğunda marifet” misali yutturur. Bu ambalajı janjanlı yalanları saymaya sayfalar yetmez ama birini burada anmak istiyorum. Reisin sık sık meydanlarda, medyada “hastanelerde kuyrukları biz bitirdik, biz” dediğini duymuşsunuzdur. “Size her şehirde, şehir hastanesi yapacağız” diye yükseklerden bağırırdı. Tabii ki asıl derdi bizim sağlığımız değildi. Maksat, her kuruşu bizim yani işçi ve emekçilerin cebinden çıkan paralarla yapılacak bu şehir hastanelerini yandaş burjuvalara teslim etmekti. Kamu kaynakları kendilerine peşkeş çekilen, ballı kaymaklı ihalelerle zenginleştirilen sermaye kesimine kaynak yaratmaktı. Maalesef örgütsüz işçi ve emekçilerin canları yanmadan gerçeği kavramaları, ayılmaları mümkün olmuyor. Ancak gelinen noktada, Erdoğan’ın önceden kulak okşayan “sağlıkta devrim yaptık” sözleri, artık işçi ve emekçilerin kulaklarını yırtıp kanatıyor.
Telefondan, internetten randevu almak için sihirbaz olsanız boş. Birkaç dakikalık röntgen, MR, BT için birkaç yıl sonraya randevu veriliyor. Görüntüde gittiğimiz yer hastane, bizi muayene eden doktor. Ama gerçekte derman bulmak, tedavi görmek, iyileşip evimize dönmek hak getire. İş bununla da bitmiyor. Mesela ilaç almak için gittiğim eczanede yaklaşık iki saat kaldım. İnsanlar ilaçların katkı payını bile ödeyemeyecek durumdalar. Bu eczanede denk geldiğim, 32 yaşında, başörtülü bir kadın şunları söylüyordu: “Doktor bana ‘senin düşük yapma riskin çok yüksek. Bu ilacı al ve düzenli kullan’ dedi. Ama ben bu ilacı günlerdir alamıyorum. Doktor ‘düşük riskin var’ diyor. Ama reçetede ‘gebelik varsa parasını devlet karşılamaz’ yazıyor, bu nasıl bir saçmalıktır? Ben bu ilacı almak için ne yapacağım, nereye gideceğim? Sinirlerim bozuldu vallahi.” Eczacı, “evet, aynen öyle, bu ilaç düşük riski olan gebelere yazılır. Ama reçetede de ‘gebelik varsa, ödenmez ve verilemez” deniyor. Bizden kaynaklı bir şey değil. Sistemin onay vermediği hiçbir ilacı kesinlikle ücretsiz veremeyiz” diyor iki elini yana açarak. Genç kadın işçi, “ben 10 senedir çalışıyorum. 10 senedir devlete vergi ödüyorum. 10 senedir ilk kez hastaneyle işim oldu. Üstelik bir de minik bir can taşıyorum. Bebeğimi kaybetme riskim var. Devletin doktorunun yazdığı ilacı bile alamıyorum. Bebeğim düşerse bunun sorumlusu devlet değil mi? Gerçekten delireceğim sonunda. Benim bir ilacım bile saçma sapan nedenlerle verilmiyorsa, bana hiçbir faydası yoksa ben neden vergi ödüyorum?” diyerek gerilmiş, istemsizce akan gözyaşlarıyla çıkıp gitmişti.
Evet, sevgili işçi kardeşlerim, aslında bizi bize yani işçilerin sorunlarını yine siz işçilere anlatmaya çalışıyorum. Sınıf bilinçli örgütlü işçiler olarak altında inim inim inletildiğimiz bu sömürü düzeni patronların düzenidir. Patronlar sınıfı kendileri için lüks hastaneler kurup en iyi sağlık hizmetini alıyorlar, ama sıra bize gelince en temel sağlık hizmetlerine dahi ulaşamıyoruz. Doğmamış bebeklerimizin bile dünyaya gelip gelemeyecekleri bu alçak sömürücü efendilerin iki dudağının arasında. Bu insan görünümlü sırtlan sürüsünün sömürücü düzeni devam ettiği sürece bizlerin sağlıklı bir hayat sürmesi mümkün değil. Hayatımızı, geleceğimizi, doğmamış bebelerimizi kurtarmak istiyorsak, tüm insanlık için yaşanabilir özgür bir dünya istiyorsak tek çözümümüz örgütlü mücadelededir. Başka bir yolumuz gerçekten yoktur.